humor nadal mam permanentnie zjebany...zresztą troskliwie pielęgnuję ów stan nie dopuszczając do siebie żadnej optymistycznej myśli...masochistka emocjonalna jak nic...marudzę namiętnie mailowo i lajf ile wlezie...gdyby płacili za marudzenie byłabym prawdopodobnie obłędnie bogata i nie zawracałabym sobie główki pracą ani płacą...wczorajszy wypadek czyli usiłowania mojego męża coby mnie rowerem na studnię przydrożną zepchnąć uważam tym samym za całkowicie zaplanowany czyli nie przypadkowy...dobrze że chociaż dzisiaj słońce postanowiło się poprodukować trochę...dobre i to...piwwaaaaaaa!!!, musze się znieczulić...piję dzień dnia...czy to już nałóg?